பாடசாலைக் காதல்-காதலி யார்னு சொன்னா...

ஆயிரத்தி தொள்ளாயிரத்தி தொண்ணூற்றி நான்கு..வரலாறுகளில் மிக முக்கிய

இடம் பிடித்த ஆண்டு..ஆமாம் நான் ஆண்டு ஒன்று பயில பாடசாலை சேர்ந்த ஆண்டு..

புத்தம் புதிதாய் கொப்பிகள்,புத்தகப்பை,பென்சில்,ரப்பர்(அழி ரேசர்,அது தான் எங்கட பெயர்)

புது சப்பாத்து சொக்ஸ் எண்டு பாடசாலை சேர்ந்த காலம்..

கூர் மாத்தி பென்சில் மீதான காதல் !!

எல்லா பாடசாலையிலும் அப்பிடியோ தெரியாது,எங்கள் பாடசாலையில் நான்காம் வகுப்பு,ஐந்தாம் வகுப்பில் தான்

பேனை பாவிக்கலாம்..அது மட்டும் பென்சில் தான்..காலையில் அம்மா தீட்டி தருவதும்,அதை கொண்டு போயி எழுதி உடைப்பதும்,

கீழே விழுந்து உடைப்பதும் என்று பென்சில்கள் படாத பாடு படும்.

பென்சில் கூர் உடைஞ்சா,அது பெரும் பாடு..

எல்லாரிட்டையும் கட்டர்(ஷார்ப்னர்)இருக்காது..

கடன் வாங்கணும்.அதுக்கு கெஞ்சணும் பலரிட்டையும்..ஈசியா தந்திடமாட்டாங்க...

அதனாலோ என்னமோ எனக்கு பேனா மீது காதல் பிறந்தது...எப்படா பேனா பாவிக்க

விடுவாங்க எண்டு...

பென்சில் பாவிக்கிரதால நாம இன்னும் சின்ன பிள்ளையள் எண்டு எனக்குள்ளே

ஒரு குறுகிய மனப்பாங்கு..

ஏதும் பிழையாக எழுதிவிட்டால் அதை அழி ரப்பரால் அழிச்சு அழிச்சு கொப்பி 'கோப்பி' கலரில் கரும் பிரகாசமாய்

இருக்கும்..அதுவும் சில பயலுகள் ரேசர் இல்லாவிட்டால்,எச்சில் போட்டு கையால் தேய்ப்பார்கள் பாருங்கள்,

கொப்பி பேப்பரில் ஓட்டை விழுந்து முதல் பக்கம் தெரியும் ஒட்டையூடு!!

எனக்கு முதலாம் ஆண்டில் இருந்தே நடராஜா பென்சில் தான்..சிவப்பு,கருப்பு நிறம் கலந்த பென்சில்..

சும்மா டம்மி லோக்கல் பென்சில்களை விட கொஞ்சம் குவாலிட்டி கூடின பென்சில் அது..

அப்போது ஐந்து ரூபாய் என நினைக்கிறேன்..லோக்கல் டம்மி பென்சில் மூன்று ரூபாய்..

ரெண்டு ரூபாய் தான் அதிகம் என்றாலும் அந்த காலத்தில் அதன் பெறுமதியே வேறு...

ஒரு ராத்தல் பாண் ஒன்பது,எட்டு ரூபாய் வித்த காலம்..இப்போ அம்பது ரூபாய்..

பணவீக்கத்தை பாருங்கள் கணக்கிட்டு.

முப்பத்தி அஞ்சு பேர் கொண்ட வகுப்பில ஒருத்தன் ரெண்டு பேர் தான் 'கூர் மாத்தி பென்சில்' வைச்சிருப்பாங்க..

மத்தவங்களுக்கு தரமாட்டாங்க..அந்த காலத்தில கொஞ்சம் ஹை பை'யான பென்சில் அது..

பதினைஞ்சு ரூபாய் வித்ததாக்கும்..

ஒரு கூர் முடிஞ்சா,அதை கலட்டி பின்னால் செருகினால் புதுதாய் ஒரு கூர் முன்னால் வரும்..

செம கலர்புல்லாய் இருக்கும்..எங்களுக்கெல்லாம் கொள்ளை ஆசை..

ஆனால் கடைசிமட்டும் எனது நான்காம் ஆண்டு வரைக்கும் அது கிடைக்கவே இல்லை..

கரேஷ்'னு ஒரு நண்பன்,அவன் தான் பெரும்பாலும் முதலாவதாய் வருவான் வகுப்பில்,அவன் வைத்திருந்தான்

கூர் மாத்து பென்சில்...

அவனுடைய அப்பா,புஸ்தக கடை வைத்திருந்ததாக ஞாபகம்..ஆகவே அவன் கடைக்கு போயி ஆட்டைய போட்டிருப்பான் இலகுவாய்...

எனக்கு அந்த வாய்ப்பு இல்லாமல் போய்விட்டது..

நான் ரெண்டாவது மூணாவதாய் வருவதாலோ என்னமோ,எனக்கு

நடராஜா பென்சில் தான் கடைசி மட்டும்..

பின்னர்,ஐந்தாம்,ஆறாம் ஆண்டுகளில் கிடைத்தாலும்,அந்த முதலாம் ரெண்டாம் ஆண்டுகளில் வந்திருக்க கூடிய கிக் இல்லாமல் போய்விட்டது எனக்கு..

பென்சிலை வைத்து பதிவு போட்ட முதல் பதிவர் நான் அப்பிடீன்னு தமிழ்மணம் அவார்டு தர்றதா பேசிக்கிட்டாங்க!!ஹிஹி உங்களுக்கு ஒரு விடயம் தெரியுமா??இன்னும் மூன்று நாட்களில் நான் பதிவுலகுக்கு வந்து ஒரு வருடம் ஆகின்றது ஹிஹி ஐ ஜாலி!!பாடசாலைக் காதலோடு அடுத்து ஹன்சிகா.. .